Op 7 juni ging aan les Lacs de l’Eau d’Heure het Belgisch kampioenschap OD triatlon door. Na mijn 21 ste plaats een week eerder in Londen wist ik dat de conditie goed was. Dus stond er op gebrand om de titel te pakken maar het ging beslist niet simpel worden met oa. Pieter Heemeryck, Tom Suetens en Peter Denteneer die er alles aan zouden doen om zelf te winnen.
Na 15 min kou lijden in het water werd eindelijk de start gegeven. Ik had me naast sterke zwemmer en ploegmaat Alexis Krug gelegd en kende een goede start. Al snel had ik wel geen gevoel meer in mijn handen en lukte het ook niet meer om mijn vingers dicht te krijgen (niet echt makkelijk zwemmen met open vingers) maar het viel al bij al nog mee. Ik kwam bij de kop van de tweede groep uit het water. Enkel Peter Denteneer, Stef Verachten, Thomas Jurgens en Christophe Dekeyser waren voorop. Ik sprong samen met coach Stijn en trainingsmaat Arthur op de fiets. Aangezien zowel Tom Suetens als Pieter Heemeryck niet meteen mee waren reed ik meteen goed door. Maar nog voor de eerste klim kwamen Tom en Pieter samen met enkele andere atleten terug. Zo vormde er zich een groep van ongeveer 10 man in achtervolging op het kop kwartet. Na ongeveer 15 km fietsen kwamen we bij de koplopers. Dit was meteen het sein voor de meeste atleten om niet meer te rijden. Ik werd er een beetje gefrustreerd van en probeerde een keer weg te demarreren maar uiteindelijk konden er toch nog wat atleten vanuit de achtergrond terug komen.
Zo begonnen we aan het lopen met een grote groep van ongeveer 20 man. Ik wisselde goed en kwam samen met Pieter Heemeryck uit de wissel. Enkel wisselkoning Tom Suetens kende een betere wissel en liep een handvol seconden voor ons uit. Ik volgde het tempo van Pieter om zo het gat met Tom te dichten. Ik voelde me goed in het spoor van Pieter en na een dikke kilometer dreef ik het tempo wat op. Pieter en Tom moesten passen en stelselmatig werd mijn voorsprong groter. Zo kwam ik als eerste over de finish en pakte daarmee mijn eerste Belgische titel bij de elites.
Eén jaar lang kan ik mij de beste van België noemen en kan ik, dankzij het vlugge werk van mijn club, rondrijden met de Belgische driekleur op mijn cluboutfit.