Op 29 mei vertrok ik met de Eurostar naar Londen om 2 dagen later deel te nemen aan mijn tweede WTS series van het jaar. Na Chengdu had ik twee weken stevig kunnen trainen en ik was er van overtuigd dat de conditie top was.
Ik had startnummer 39 van de 68. Ik had met coach Stijn afgesproken dat ik me langs Wian Sullwald ging opstellen op het ponton aangezien hij een heel goed zwemmer is. Het doel was om hem tot zeker aan de eerste boei te volgen. Zo gezegd zo gedaan: ik startte goed en kon goed mee met Wian. Na een 150 tal meter (eerste boei lag op 270 m) keek ik voor het eerst wat rond en zag dat ons groepje zich helemaal rechts van het pak bevond. Niet ideaal aangezien de eerste boei eentje was die langs rechts gepakt moest worden. Ik moest helemaal rond aan de eerste boei en verloor serieus wat plaatsen. De resterende 450 m bleef ik ongeveer op de plaats waar ik aan de eerste boei doorkwam. Van tijd viel het nog mee (45 seconden op de kop), qua plaats was het wat minder. Toch bevond ik me nog aan het staartje van een grote groep. Na een vlotte wissel en enkele snelle eerste kilometers op de fiets (waarin ik op de kop van 45” naar een kleine 30” ging) bevond ik me in de tweede groep achter een kopgroep van 18 man. Het tempo in onze groep lag wel goed maar ook niet verschroeiend hoog, wat wel het geval was in de eerste groep. Zo ging de voorsprong van de eerste groep weer van 30” naar 40”.
Na opnieuw een goede wissel (derde uit de wissel van mijn groep) vond ik meteen mijn goede benen en liep in de beginmeters mee met de eersten van onze groep. Na een 500 tal meter kwam Murray ons voorbij en het tempo ging meteen de hoogte in. Iedereen buiten de jonge Birtwhistle (jaajaa zelfs nog 2 jaar jonger dan mij, wat een talent!) moest afhaken. Na de eerste van de twee loopronden bevond ik me nog steeds (buiten Murray en Birtwhistle) bij de kop van mijn groep. In mijn groep zaten toch wel enkele klinkende namen zoals Mola, Riederer, Bucholz… Stilaan begonnen we ook mannen van de eerste groep in te halen. Iets na de doorkomst aan de finish begon ons groepje wat uit elkaar te vallen. Ik kreeg het wat moeilijk en er begonnen gaten te vallen. Ik bevond me in het spoor van Justus, Sullwald en Bowden maar had het echt moeilijk. Uiteindelijk moest ik net de duimen leggen voor deze mannen. Maar met een 12 de looptijd, een 5 km in 14’48” (eerste keer onder de 15’ in een triatlon) en een 21 ste plaats ben ik zeker tevreden. Nu nog ervoor zorgen dat ik vooraan kan beginnen lopen.