Lang geleden dat ik nog eens een verslagje heb geschreven. Ondertussen al veel mooie races meegedaan, sommige heel goed anderen iets minder. Een week voor het BK kwarttriatlon in Kortrijk stond ik aan de start van het Europees kampioenschap voor beloften in Penza, Rusland om mijn 2 de plaats van vorig jaar te verdedigen. De week ervoor had ik mijn wedstrijd op het EK elite verbrod door een slecht zwemnummer. Dit wou ik zeker niet voorhebben in Penza maar de schrik zat er toch goed in. Na een goede start werd ik al redelijk snel naar achter getrokken, ik dacht meteen aan de week ervoor. Na zelf 2 mannen naar achter getrokken te hebben lag ik terug goed en kwam ik na 1 toer aan het staartje van een kopgroep van 10 uit het water. In de tweede toer nog wat opgeschoven en zo kwam ik op 5 seconde van de eerste uit water. Veruit mijn beste zwemnummer ooit. Op de fiets meteen doorgezet en volledige 40 km mijn deel van het werk gedaan om de achtervolgende groep niet terug te laten komen. Zo kwamen we dan met 11 man van de fiets. Ik kende een goede wissel en liep meteen van voor. Door de strakke wind en het zware fietsnummer werd het een ware afvallingsrace. Niemand geraakte echt weg. Op 2,5 km van de finish liepen we nog steeds met 5 samen. Andere Belg Christophe De Keyser moest dan op 1,5 km van de finish lossen.
Op dat moment voelde ik me nog steeds goed en dacht ik zeker mee te sprinten voor de overwinning. Toen de Brit Gordon Benson aanzette en de Spanjaard Vincente Hernandez volgde, probeerde ik ook mijn wagonnetje aan te hangen. De 4 de Portugees Pedro Mendes moest lossen maar ook ik kreeg het heel moeilijk. Ik had me duidelijk opgeblazen door de eerste 2 te volgen en net voor de finish kwam de Portugees nog over mij. Zo werd ik dus 4e, zeker niet slecht op een Europees kampioenschap en een bevestiging van vorig jaar maar toch was ik ontgoocheld. Zo dicht bij het podium en zelfs zo dicht bij de overwinning. Mijn ambitie om te winnen heeft me de 3e plaats gekost. Uiteindelijk toch wel tevreden over mijn race en dan vooral van het zwemmen.
De week erna was het dus het Belgisch kampioenschap in Kortrijk. Na een zware en lange reis terug naar huis van Penza voelde ik me in het begin van de week niet super maar de dagen voor de race was het goede gevoel terug. Met het team hadden we de topfavoriet Simon De Cuyper in onze rangen en ook ikzelf wou zeker op het podium staan en hoopte toch ook stiekem op iets meer. Grootste concurrent was zoals bijna op alle BK’s Pieter Heemeryck. In het zwemmen kende ik een slechte zwemstart maar kon daarna nog goed opschuiven en kwam zo van voor in groep 2 uit het water. Al redelijk snel hadden we de kop te pakken. Ik voelde me heel sterk in het begin van het lopen en was dan ook weggelopen van Pieter maar geleidelijk aan geraakte mijn energie op doordat ik veel te weinig suiker had gegeten tijdens het fietsen. Zo kwam ik na de laatste toer te joggen op en teleurstellende 7 de plaats over de finish.
Niet veel later vertrokken we met onze groep voor 3 weken op hoogtestage in Font-Romeu om van daaruit door te reizen naar de WC in Tiszaujvarous. De hoogtestage was plezant en we hebben er goed kunnen trainen. Ideale stage voor het 2e deel van het seizoen aan te vatten.
De WC in Tiszaujvarous was een “specialleke”. De race was een sprint afstand. Op zaterdag was de halve finale, de beste 30 mochten starten in de finale op zondag. Ik kon me op zaterdag met een 5e plaats in mijn halve finale plaatsen voor de finale.
In de finale ben ik uiteindelijk 11e geworden na een lange achtervolging op de fiets en een kleine inzinking in de 2 de van 4 toeren lopen. Met dit resultaat was ik uiteraard zeer tevreden. Niet alleen had ik zo de nodige ITU points en Olympic points te pakken maar ook was dit mijn beste World Cup tot dusver (al was dit ook maar mijn 2de). Deze wedstrijd gaf me het nodige vertrouwen voor het WK belofte dat 3 weken later zou plaatsvinden.
Ondertussen ben ik al in Canada voor het WK beloften dat dit weekend, zaterdag 8u45 plaatselijke tijd (16u45 in België, allemaal dus duimen dan!) plaatsvind. De vorm en het vertrouwen zit goed en ook het fietsparcours is iets op mijn maat. De sfeer in het Belgisch team is zoals altijd top. Ik kijk er dus zeker naar uit. Zoals altijd zal veel natuurlijk afhangen van mijn zwemmen maar ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen, daarbij kan er ook nog wel iets goed gemaakt worden tijdens het fietsen. We doen 2 grote ronden en 4 kleinere. Tijdens de grote ronde moeten we telkens een serieuze klim over en ook daarbuiten is het nooit echt vlak.