Vorig weekend kwam ik na een teleurstellend WK aan de start in de European Cup van Madrid. Oorspronkelijk stond deze wedstrijd niet op mijn programma maar doordat ik niet van start kon gaan in de Grand Prix van Quiberon besloot ik deze wedstrijd ter vervanging te doen. Voor een European Cup was het deelnemersveld toch wel sterk, met D. Polyanskiy en M. Sharp stonden er zelfs een paar echte toppers aan de start.
Ik stond op het ponton langs de sterke zwemmer Zachaeus en had met mijn trainer afgesproken hem zo lang mogelijk te volgen. Dit lukte tamelijk goed maar na een 100 tal meter werd ik zwaar ondergeduwd (ik denk dat hij het niet zo leuk vond dat ik hem wat afremde). Nog niets verloren want lag nog steeds tamelijk goed. De miserie begon toen pas echt: aan de eerste boei kwam ik vast te zitten in een touw waardoor ik kostbare seconden verloor, daarenboven werd ik ook nog eens overzwommen. Ook aan de tweede boei werd ik hard gehinderd en zo lag ik na 400 m zwemmen zo goed als laatste. Mijn inhaalrace kon toen beginnen. Ik kon nog veel plaatsen opschuiven maar de grote groep was toen al weg. In de laatste ronde ben ik van triatleet naar triatleet gezwommen maar toch kwam ik op 1’10” van de kop uit het water. Toch wat verder dan ik had gehoopt. Mijn zwemconditie is zeker beter dan wat ik in Madrid heb laten zien maar ik ben ook niet zo een goede zwemmer dat ik met zoveel hindernissen nog goed uit het water kan komen.
Ik kwam uiteindelijk tussen groep 2 en 3 uit het water. De eerste ronde heb ik nog geprobeerd alleen het gat te dichten maar dit was hopeloos. Zo kwam de 3de groep in de klim van de 2de ronde terug. Gedurende 1 ronde verloor ik de moed wat en reed ik wat vanachter mee in ons groepje. Van ronde 4 tot 7 vond ik dan de motivatie terug en heb ik nog heel veel werk voor mijn rekening genomen. Dit werk werd beloond want op het einde van de voorlaatste ronde vonden we de aansluiting met de 2de groep. De laatste ronde heb ik dan nog geprobeerd wat te recupereren van mijn inspanningen op de fiets maar op een zwaar parcours en aan een hoge snelheid is dit toch niet al te makkelijk.
Ik kwam goed binnen in het fietsenpark en kwam als 2de van mijn groepje uit de wissel. In het begin van het lopen kwam ik dan van mijn papa te weten dat ik 2’20” achter was op een kopgroep van 13, dus ik kon zeker nog in de punten lopen. Omdat het warm was en het fietsparcours zo zwaar was wou ik niet te snel vertrekken. Zo liet ik Sharp en Tutukin terugkomen en volgde ik in hun spoor. Tutukin moest al redelijk snel lossen. Ik volgde redelijk makkelijk in het spoor van Sharp, wat wel heel goed was aangezien hij toch wel een echte wereldtopper is (gewezen wereldkampioen bij de beloften). Na 5 km nam ik dan over en moest hij ook meteen lossen. Zo heb ik de laatste 5 km nog alleen gelopen met als doel zoveel mogelijk atleten van de eerste groep in te halen. Uiteindelijk kwam ik binnen op een 9de plaats op 35 sec van de top 5. Met de snelste looptijd (23” sneller dan Polyanskiy) kan ik zeer tevreden zijn over mijn loopproef.
Nu ervoor zorgen dat ik volgende week in de werelbeker van Alanya nog goed zwem en dan er zit ook daar een mooi resultaat in.